Афсонахои точики
Бехтарин ва чолибтарин афсонахои точики
-
Афсонаи Захми сухани бад
ЗАХМИ СУХАНИ БАД Буд-набуд, як марди ҳезумкаш буд. Ҳар пагоҳ бандутабарашро гирифта, ба кӯҳсор рафта, ҳезум ҷам мекард, бапушташ бардошта, ба бозор оварда, мефурӯхту ҳамин хел рӯзмегузарони, Рӯзе вай як дарахти хушки арчаро афтонида, майда кардаистода буд, ки аз куҷое як хирси калони бадҳайбате пайдошуда, ба пешаш омад. Ҳезумкаш хирсро…
Муфассалтар » -
Афсонаи точикии ХАРГӮШИ ШЕРДИЛ
ХАРГӮШИ ШЕРДИЛ Харгӯшчае буд, харгӯшчаи тарсончаке. Шохчае тирсӣ карда шиканад ё паррандае қанот занад ва ё порчаи барф дарахт афтад, як қад мепариду гирён мешуд. Баъд калон шуд, ҷасорат пайдо кард ва як рӯз калонӣ карда гуфт Ман аз ҳеҷ чиз наметарсам! Вай ин суханонро бо овози баланд такрор карда,…
Муфассалтар » -
Афсонаи точикии КАЙКАК
КАЙКАК Буд набуд, як замоне дар кунҷи як маконе як Кайкаку як Канаяк буд. Онҳо чунон дӯст буданд, ки ҳамдигарро ягон рӯз набинанд, бисёр зиқ мешуданд. Кайкак дасташ холӣ шавад, ба хонаи Канаяк мерафт. Онҳо дуру дароз аз дидори ҳамдигар ҳузур карда, чақ-чақ карда мешиштанд. Як рӯз Кайкак ба хонаи…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДӮСТОНИ ХИЁНАТКОР ВА ДУХТАРИ ПОКДОМАНИ БОЗУРГОН
ДӮСТОНИ ХИЁНАТКОРВА ДУХТАРИ ПОКДОМАНИ БОЗУРГОН Буд-набуд, дар як замоне, дар як маконе як бозургон буду як қозӣ. Онҳо бо ҳам дӯст буданд, як пора нону як пиёла чойро бе ҳам намедиданд. Дӯстони бозургону қозӣ овозаи олам шуда буд. Ана, ин дӯстии ҳақиқӣ, дӯсти ҷонӣ ҳамин қадар мешудагист, — мегуфтанд мардум.…
Муфассалтар » -
Афсонаи РОБИЯИ ЧИЛГАЗАМ
РОБИЯИ ЧИЛГАЗАМ Буд-набуд, як подшоҳи сангдилу мағрур буд. Осори хашму газаб чеҳраи ӯро ҳеҷ гоҳ тарк намекард. Вай ҳамаро бад медид ва факат ягона касе, ки як андоза дӯст медошт, ин писараш -шоҳзода Бобораҳим буд. Вакте, ки Бобораҳим калон шуд, подшоҳ ӯро ба корҳои давлатиаш шиносо карда, ҳамаи боигариашро нишон…
Муфассалтар » -
Афсонаи ҶАЗОИ ДЕВКАМПИР
ҶАЗОИ ДЕВКАМПИР Буд-набуд, як подшоҳбача буд, як зани хушрӯй дошт.ҳардуяшон бо ҳамдигар бисёр меҳрубон буданд. Як рӯз занушавҳармеҳмонӣ рафтанд. Меҳмонӣ нағз гузашту вакти бозгаштҳаво торик шуд, подшоҳбача ба занаш гуфт: Дар ин торикӣ азоб кашиданамон мумкин, ман туродар ягон ҷой монда мераваму баъд, пагоҳ омада гирифтамебарам. Занаш розӣ шуд, баъд…
Муфассалтар » -
Афсонаи ЛАКУ ПАК
ЛАКУ ПАК Буд-набуд, як Лаку як Пак буд. Онҳо зану шавҳар буданд. Лаку Пак духтари дӯстрӯе доштанд. Ҳуснаш расо буд, вале ақлаш норасо буд. Зебоии духтар ба дуру наздик овоза шуду ба хонаи Лаку Пак хостгор омад. Духтарам, — гуфт Лак, -ба ту хостгор омад. Рафта об биёр. Чаққон бош,…
Муфассалтар » -
Афсонаи ҶОНИ НОДОН ДАР АЗОБ
ҶОНИ НОДОН ДАР АЗОБ Буд-набуд, як рӯбоҳаке буд. Дар қарибиҳои лонаи хирс лонаяке дошт. Рӯбоҳак ҳар рӯз шишту хезу гашту гузору қаду комати ҳамсояашро тамошо карда, ба андеша мерафт: қувваи бузурге дорад ин ҷонвари худо, чӣ хеле, ки одамон мегӯянд, «Кӯхро занад, талқон мекунад», аммо ӯ боре надидааст, ки ин…
Муфассалтар » -
Афсонаи Дому Дон
Буд набуд, як мӯрча буд, мӯрчаи ноороми меҳнатдӯст буд. Як рӯз як каргас дид, ки ҳамон мӯрча як дона гандумро кашида бурда истодааст, дона аз худаш калон. «Мӯрча зӯр, ба вай қоил шудан даркор» — аз дил гузаронд каргас. Баъд ин фикрашро ба мӯрча гуфту илова кард: Ман ҳам беҳунар…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДАВЛАТ ЧИСТ
ДАВЛАТ ЧИСТ Буд-набуд, як марди бадавлат буд. Се писар дошт ӯ. Рӯзе нисбати ин хонадон байни ду ҳамсояи ӯ гуфтугӯ баамал омад: Ҳамсоя, мо ҳам мисли ҳамин ҳамсояамон заҳмат мекашем,кор мекунем, хамеша дар тараддуд, вале сабаб чӣ бошад, ки ӯбадавлат асту мо не?Инро аз худи давлат пурсидан лозим, — гуфт…
Муфассалтар » -
Афсонаи ПАНДИ АРЗОН
ПАНДИ АРЗОН Ҷавоне буд, шавқи ҳар чизро донистан дошт ва он ҷавонрӯзе ба пирамарде ҳамнишин шуд ба он умед, ки аз ӯ суханимуфиде мешунаваду ба хотир мегирад. Вале пирамард гӯё бадаҳонаш мӯҳр зада бошад, хомӯш менишаст. Ҷавон зиқ шуда гуфт: Падар, ба даҳон магар об гирифтаед, ки лабнамекушоед?Суханҳои ман гаронанд,…
Муфассалтар » -
Афсонаи АВВАЛ ПУРСИШ, БАЪД КУШИШ
АВВАЛ ПУРСИШ, БАЪД КУШИШ Мамлакате буд миёни мамлакатҳое, ки дар ин олам камнестанд. Дар он мамлакат як сол на барфи дуруст бориду наборон, ғалла дар сахрову мева дар боғ норасидаву нодаравидамонд, хушксолӣ пеш омаду гуруснагӣ, байни мардум муромурӣсар шуд. Мамлакат мисли ҳар мамлакати дигар подшоҳе доштуподшоҳ вазир. Подшоҳ аҳволи халқу…
Муфассалтар » -
Афсонаи ЭРАҶИ ДЕВАФКАН
ЭРАҶИ ДЕВАФКАН Буд набуд, як замоне Сафар ном марди ҳунарманд буд. Вай бароиосиёбҳои мамлакат, барои сутуну деворҳои касру қалъаҳо санг метарошид. Як вақте ба мамлакати ӯ лашкари хунрезу бераҳми девҳо ҳуҷум овард.Сангтарош ҳамроҳи ҳамватанонаш ба ҷанги зидди девҳо рафта, чанд вақт дармайдонҳои ҳарбу зарб корнамоӣ карда, билохир ба дасти девҳо…
Муфассалтар » -
Афсонаи ПИСАРИ МОҲИГИР ВА МОҲИИ ГУЛДОР
ПИСАРИ МОҲИГИР ВА МОҲИИ ГУЛДОР Фф к моҳигир буд, Вай як рӯз ба лаби дарё омада шаст партофт. Башасташ як моҳӣ банд шуд. Моҳӣ оддӣ набуд, гулдор буд. Моҳигир хурсандшуда онро аз нӯги чангак ҷудо карда гирифта, тамошо карда истода буд, кимоҳӣ ногоҳ аз дасташ ғеҷида афтоду ба об даромада…
Муфассалтар » -
Афсонаи Водареғ
Буд набуд, як замоне дар як маконе як подшоҳ буду як вазир. Зани ҳарду вазнин (ҳомиладор) буданд. Вақту соаташ расиду зани подшоҳ духтар зоид.Зани вазир писар. Дар ин дунё ҳар чӣ мегузарад, оҳиста-оҳиста бачагии духтару писар гу-зашту ҳар ду ба воя расиданд. Як рӯз вазир писари ҷавонашро ба пешаш шинонду…
Муфассалтар » -
Афсонаи ПОДШОҲ ВА ДУХТАРИ ОҲАНГАР
ПОДШОҲ ВА ДУХТАРИ ОҲАНГАР Ох набуд, як подшоҳ буду аз ҳамаи шаҳру деҳот донишмандон вапирони хирадмандро дар пойтахти мамлакаташ ҷамъ карда буд ва ҳар пагоҳонҳоро назди худ даъват карда, саволе медоду ҷавобе мегирифт. Яксаҳарӣ подшоҳдар чорбоғаш ҷангиду гунҷишкродидамонд. Гунҷишкондар шохи дарахт, дар болои лонаашон чуқчуқкунон ба ҳамдигар ҳамла оварда,ба замин…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДУХТАРИ ҶАСУР
ДУХТАРИ ҶАСУР Буд набуд дар замонҳои қадим дар як шаҳре пирамарде буд. Пира-мард се духтар дошт, аммо ягонто ҳам писар надошт ва ҳамеша дар орзуи пи-сар буд. Рӯзе аз рӯзҳо пирамард ба дарди чашм гирифтор шуда, нобино мешавад.Табибҳо даво мекунанд, вале фоидае намебахшад. Пирамард аз дидани рӯзиравшану дидори фарзандон ва…
Муфассалтар » -
Афсонаи ВАСИЯТИ ПАДАР
ВАСИЯТИ ПАДАР Як замоне дар як деҳа осиёбоне зиндагӣ мекард. Вай се писар дошт.Айёми пирии осиёбон расид, вай охир шудани умри худро ҳис карда, писарикалониашро ҷег заду гуфт: -Умри ман охир шудааст. Ба ту молу мулк даркор аст ё васияти падарат? Ба ман молу мулк даркор, — ҷавоб дод калонӣ,…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДУХТАРИ ДОНО
ДУХТАРИ ДОНО Дар кадом як замоне, дар кадом як маконе, буд, набуд, як подшоҳбуду як вазир. Вазир духтари нозанине дошт. Подшоҳ боре ӯро диду ошиқ шуд.Ошик шуду сабру тоқат аз даст дод. Бисёр саъй кард, аммо худро ба даст ги-рифта натавонист. Ноилоҷ ба хонаи вазир хостгор фиристод. Хостгорон ома-данду ба…
Муфассалтар » -
Афсонаи НАХӮТАК
НАХӮТАК Буд набуд дар як деҳае деҳқоне бо занаш зиндаги мекард. Онҳофарзанд надоштанд. Барои ҳамин зиндагии онҳо бо ғаму гусса мегузашт. Боре дари ҳавлии онҳоро пирамарди ришсафеди ришдарозе так-тақ,мекунад. Деҳкон дари ҳавлиро кушода пирамардро ба дарун даъват мекунад.Зани деҳқон ҳамон замон дастархони пурнозу неъматро паҳн кард. Дар чойникипурнақш чои кабуд…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДОНАК
ДОНАК Буд, набуд, як бача буд, номаш Баҳром буд. Вай як рӯз як бозикунӣрафту як донаки зардолу ёфт. Онро ба модараш нишон дода гуфт: Модарҷон, ин донакро шикаста хӯрам ё кишт кунам? Модараш маслиҳат дод: Нашикану бурда ба замин шинон, об андоз, ниҳол шуда мебарояд, пар-вариш кун, дарахти калон мешавад,…
Муфассалтар » -
Афсонаи БОИ ЗОЛИМ ВА КАЛИ ЗИРАК
БОИ ЗОЛИМ ВА КАЛИ ЗИРАК Сух набуд як зан буд. Шавҳараш бармаҳал вафот карда, се писарашятим монд. Зан хунобаи дил хӯрда, бо нӯги дуку захми сўзан фарзандонашрокалон кард. Онҳо ба воя расиданду охирин торҳои мӯи сари зан ҳам сафед шуд.Рӯзе кампир ба писаронаш гуфт: Акнун шумоён калон шудаед, ман бошам,…
Муфассалтар » -
Афсонаи ХОНАИ ЗАРГУШАК
ХОНАИ ЗАРГӮШАК Буд, набуд, Заргӯшаки чолоку ҳушёре буд. Тобистон ҷояш бешаю боғотбуду тирамоҳ, ки расид, хоначаи зебою мустаҳкам месохт, даруни хонаро андовамекард, ба таги пояш хасу хошоки мулоим мепартофт, алафҳои хуштаъм, меваюсабзавот ҷамъ карда, дар пешгаҳи хоначааш ғарам карда мемонд, Ҳамин тавр,Заргӯшаки боғайрат бо дили беғаму хотири ҷамъ зимистонро мегузаронид.…
Муфассалтар » -
Афсонаи ШЕР, ШАҒОЛ ВА РӮБОҲ
ШЕР, ШАҒОЛ ВА РӮБОҲ Шер ки подшоҳи ҳайвонот буд, рӯзе бемор шуду ӯро маҷоли ши-кор кардан намонд. Дар ин ҳол удайчии дарбори худ Рӯбоҳ ва дастурхончиашШағголро даъват карда гуфт: Солҳои дароз шумо аз дастурхони ман нону навола хӯрдед, имрӯз, киман бемору беҳолам, ғами хӯроки маро хӯрданатон лозим аст. Рӯбоҳ бо…
Муфассалтар » -
Афсонаи БУЗАКИ БОАҚЛ
БУЗАКИ БОАҚЛ Дар як деҳае Бузаке буд. Соҳиби вай хеле зани хасис ва ҷоҳил буд. Та-моми рӯз ба вай танҳо як бандча алафи хушк медоду халос, аммо вақти дӯшидантамоми шири ӯро дӯшида, боз ба пистонаш бо мушт мезад. Бузро соҳибаш шаш рӯз дар огил медошту танҳо рӯзи ҳафтум барои ча-ридан…
Муфассалтар » -
Афсонаи ХАРИ ЗИРАК
ХАРИ ЗИРАК Буд набуд, Деҳконе буд, вай ду Барзагову як Хар дошт. Деҳкон ҳар рӯзсаҳарии барвақт ба Хар гандум бор карда, Барзаговонро пеш андохта, ба саҳроҷуфтронӣ мерафт. Як бегоҳ, як Барзагов ба Хар, ки паҳлуяш бо ҳаловати тамом ёзида мехо-бид, рӯ оварда, шикоят кард: -Эй ҷӯра, — гуфт, — ту…
Муфассалтар » -
Афсонаи ДЕҲҚОН ВА ХИРС
ДЕҲҚОН ВА ХИРС Як Деҳқон буд, вай ҳар сол гандум мекошт. Як соле гандумаш саб-зида, майса шуда буд, ки Хирсе ба сари кишташ меомадагӣ шуд. Хирс меомадуба даруни кишт даромада, поймол карда, хоб мерафт. Деҳқон ӯро медид, валезӯраш намерасид, ки пеш кунад. Гандум пухт, Деҳқон даравид, ба хирманҷо овард, гарам…
Муфассалтар » -
Афсонаи ГУНҶИШКАК
ГУНҶИШКАК Буд набуд, як Кампир буд, Кампири бекасу бенаво буд. Вай аз пагоҳ то бегоҳ чарх ресида, калоба карда, мефурӯхту аз пулаш зиндагӣ мекард. Зин дагиаш бад буд. Як рӯз пахтааш тамом шуд, пулаш набуд, ки пахта харад. Шишту ба ҳолиӣ худ зор-зор гиря кард. Оби дидааш селу дарё шуд,…
Муфассалтар » -
Афсонаи БЕДОНА ВА РӮБОҲ
БЕДОНА ВА РӮБОҲ Як рӯз Рӯбоҳ Бедонаро дида монд ва ӯро дошта гирифта хӯрданӣшуд. Бедонаи бечора дар чанголи Рӯбоҳ шах шуда монду баъд худро ба дастгирифта гуфт: Тумаро махӯр, эй Рӯбоҳ, намебинӣ, ман тамоман хароб, маро хӯрда баҳранамебарӣ, — гуфт Бедона. Рӯбоҳ ин гапро шунида гуфт: Не, мехӯрам!Маро махӯр, аз…
Муфассалтар » -
Афсонаи ТӮТИҲОИ СУХАНГӮ
ТӮТИҲОИ СУХАНГӮ Рост буд дурӯғ буд, дар як замони қадим як подшоҳ будВай се зан дошт. Чанд бор лолаҳо дар кӯҳсор рӯида рӯи хазонродиданд ва сабзаҳо дар марғзор дамида хушк шудаанд, аммодар тамоми ин муддат аз ҳеҷ кадом зани ӯ фарзанде нашуд. Охир дили подшоҳро хори гами бефарзандӣ рахна наму;дар…
Муфассалтар »
- 1
- 2