Хикояхои точики
Бехтарин Хикояхои точики
-
Ҳикояти карами Ҷаъфари Бармакӣ
Аз ҷумлаи ҳикоятҳо ин аст, ки халифа Ҳорунаррашид чун Ҷаъфари вазири Бармакиро бикушт, фармуд, ки ҳар кас аз барои Ҷаъфар гиря кунад ва ё марсия гӯяд ӯро низ бикушанд. Пас мардумон худро аз ин кор боздотанд. Иттифоқо араби бодиянишинро одат ин буд, ки ҳар сол қасидае дар мадҳи Ҷаъфар гуфта…
Муфассалтар » -
Ҳикояти пирамарди Димишқӣ
Масрур ривоят мекунад, ки рӯзе халифа Маъмун маро талабид ва аз ман пурсид: Тавре ба ман хабар доданд, ҳар шаб пирамарде дар поси шаб аз хонаҳои фурурехтаи Бармакиён дидан карда, ба хотири онҳо марсияҳо мехонад. Пас аз оромиши хотир аз онҷо берун омада, дунболи кори худ меравад. Маъмун гуфт: мехоҳам…
Муфассалтар » -
Ҳикояе аз Аз «Бадоеъ-ул-вақоеъ»-и Зайниддин Маҳмуди Восифӣ
Ҳикоя Шахсеро ҳамсояе буд. Дид, ки ўро ҷамъияти вофир ваҳузуру фароғати мутакосир пайдо шуд. Пурсид, ки: Фалонӣ, аҳвол ва авзои ту маълум буд, ин молу манолтуро аз куҷо ҳосил шуд? Гуфт: Ба мулозимоти подшох, шитофтам ва нону чургот хурда ҷоҳу сарват ёфтам. Ин шахс низ пеши подшоҳ рафта, нону ҷурғот…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Ду дарвеш аз Муҳаммад Авфӣ
Ду дарвеши хуросонӣ мулозими сўҳбати якдигар сафаркарданд. Яке заиф буд, ки ба ду шаб ифтор кард ва дигаре қавӣ буд, ки рӯзе се бор хўрдӣ. Қазоро бар дари шаҳре батўҳмати ҷосусӣ гирифтор омаданд. Ҳар дуро ба хонае бакандани гил бурданд. Баъд аз ду ҳафта маълум шуд, кибегуноҳанд. Қавиро диданд мурда…
Муфассалтар » -
Ҳикояе дар бораи Ҳорунаррашид
Оварданд. ки вақте Ҳорунаррашид хобе дида буд,кидандонҳои Ӯ рехта буд ва аз даҳон берун афтода. Азмуъаббирс пурсид. Гуфт: «Зиндагии амиралмўъминин дароз бод, ки ақрабоиту бимиранд». Ҳорун бағоят биранҷид ва бифармуд, ки Ӯросад чўб бизананд ва муъаббири дигар ҳозир оваранд ва азвай пурсид. Ў гуфт: «Далел кунад, ки амиралмўъмининро умр дарозхоҳад…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Дузд Аз китоби «Ҳикояҳои латиф»
Дузде ба хонаи подшоҳе нақб зад ва ҷавоҳири гаронбаҳобардошт. Назараш ба резае афтод, ки Мисли алмосмедурахшид. Дузд дар он шаби тор онро гавҳари шабчироғтасаввур карда ҷиҳати имтиҳон бар даҳон гузошт. Маълумшуд, ки намак аст. Филҳол молро ҳамон ҷо бигзошт ва бояк биниву ду гўш роҳи хонаро гирифт. Субҳ хизоначиён омаданд…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Ду бародар Аз «Гулистон» — Саъдии Шерозӣ
Ду бародар (буданд): яке хидмати султон кардӣ ва дигарба зўри бозу нон хӯрдӣ. Боре тавонгар гуфт дарвешро, ки«чаро хидмат накунӣ, то аз машаққати кор кардан бираҳӣ» Гуфт: Ту чаро кор накунӣ, то аз мазаллати хидмат раҳоӣ ёбӣ,ки хирадмандон гуфтаанд: «Нони худ хўрдану нишастанбеҳ, ки камари заррин ба хидмат бастан». Ба…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Дарвеш Аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ
Мардумозореро ҳикоят кунанд, ки санге бар сари солеҳезад. Дарвешро маҷоли интиқом набуд, сангро нигоҳҳамедошт, то замоне. ки маликро бар он лашкари хашм омад.ўдарчоҳ кард. Дарвеш андар омаду санг дар сараш кўфт Гуфто: Тукистӣ ва маро ин санг чаро задӣ? Гуфт -Манфалонам ва ин ҳамон санг аст, ки дар фалон таърихбарсари…
Муфассалтар » -
Ҳикояе аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ)
Ҳикоят Овардаанд, ки Нўшервони одилро дар ишкоргоҳе сайд]кабоб кардадид ва намак набуд. Куломе ба русто рафт, то намак орад, Нўшервон гуфт:«Намак ба қимат биситон, то расме нашавад ва деҳ харобнагардад». Гуфтанд: «Аз ин қадар чӣ халал ояд?». Гуфт:«Бунёди зулм дар ҷаҳон аввал андаке будааст, ҳар кӣ омад]барўмазиде кард, то бад-ин…
Муфассалтар » -
Ҳикояи пиразани мазлум ва Анушервони Одил
Ҳикояи пиразани мазлум ва Анушервони Одил Чунин гуянд, ки чун Қубод фармон ёфт, Нӯшервони Одил, ки писари ӯ буд, ба ҷои ӯ бинишаст, ҳаждаҳсола буд ва кори подшоҳӣ ҳамеронд. У марде буд зиштиҳоро ба зишт доштӣ ва некиҳо ба некӣ. Ва ҳамеша гуфтӣ: «Падарам заифроест ва салим ва зуд фирефта…
Муфассалтар » -
Хикояи Савоби Нимта Нон
Рӯзе як одам аз роҳе гузашта истода буд, ки ба санге пешпо хӯрду нохунаш хун шуд. «Боз дигар одамҳо ҳам пешпо нахуранд» гуфта, мардак сангро аз роҳ гирифта партофтанӣ шуда дид, ки аз таги санг як хишти пухта менамояд. Хиштро бардошт, аз таги он як сандуқча баромад. Калиди сандуқча дар…
Муфассалтар »