Афсонахои точики
Бехтарин ва чолибтарин афсонахои точики
-
Афсонаи РӮБОҲ, САНГПУШТ ВА МӮРЧА
Буд, набуд, як Рӯбоҳ буд, Рӯбоҳи айёр буд, ба хӯрдан тайёр буд, тоқатикор надошт, аз меҳнат безор буд. Як рӯз аз танҳоӣ зиқ шуду ба сари роҳ баромада, бо Сангпушту Мӯрчавохӯрд. Ҳар се дар боби дӯстӣ сӯҳбаткунон сӯи ҷанғал равон шуданд. Вақти азхирманҷо” гузаштан як миқдор гандум ёфтанд, ки канори…
Муфассалтар » -
Афсонаи РӮБОҲ ВА ПАЛАНГ
Буд набуд, як Рӯбоҳ буд. Вай як рӯз дар ҷустуҷӯи хӯрок ба беша баромада рафт, рафта истода буд, ки аз пешаш Паланг баромад. Рӯбоҳи бечора қариб буд, ки аз тарс дилкаф шавад. Илоҷи гузаштан набуд, чӣ кор карданашро надониста, ба болои як санги калон баромаду гиря сар кард. Паланг ҳайрон…
Муфассалтар » -
Афсонаи ШУТУР ВА ХАР
Буд, набуд, корвоне буд. Дашту саҳрову кӯҳу биёбон тай карда ме-рафту мерафт. Маълум набуд, ки кай ба ҷое мерасаду бозмеистад. Аз он байняк Шутуру як Хар хеле монда шуданду тадбире карда ақиб монданд. Баъд,«ҷонамон халос шуд» гуфта, роҳи гурезро пеш гирифтанд. Рафтанд, рафтанд,ба марғзоре расиданд. Бӯи алафи тару тозаю гулҳои…
Муфассалтар » -
Афсонаи Рубоҳ
Будаст набудааст, як Рӯбоҳ будааст. Вай доим мурғҳои деҳаро дуздида мебурдаасту хӯрда мегаштааст. Рафта-рафта Рӯбоҳ пир шудааст, дигар дуздӣ кардан наметавонистаасту фиребу ҳиларо пеша гирифтааст. Як рӯз саҳарии барвакт хеста, ба даст асо гирифта, ба деҳа омадааст. Омада дидааст, ки як Хурӯс дар сари девор «қу-у-қу-ку-ку-у-у!»-кунон одамонро бедор мекунад. Хурӯс…
Муфассалтар » -
Афсона Рубох ва Лаклак
РӮБОҲ ВА ЛАКЛАК Як замоне Рӯбоҳ ва Лаклак бо ҳам дӯст буданд. Як рӯз Лаклак ба хонаи Рӯбоҳ меҳмон шуда омад. Рӯбоҳ хурсанд шудуҳадаҳа шӯла пухт, ба табақ кашида пеши меҳмонаш гузошт. Марҳамат, ҷӯраҷон, бо иштиҳо бихӯр, ки ман шод шавам, — гуфт Рӯбоҳба Лак-лак. Лаклаки бечора ба табақ нӯл…
Муфассалтар » -
Афсонаи РӮБОҲИ МАККОР ВА ГУРГИ НОДОН
РӮБОҲИ МАККОР ВА ГУРГИ НОДОН Буд набуд, як Рӯбоҳ буд, аз ҷумлаи рӯбоҳҳои ҳушёру маккору аз корбезору ба хӯрдан тайёр. Ҳаминаш аҷиб буд, кӣ ҳар чи мехост, мешуд, ҳар чӣмекофт, меёфт. Рӯзе боге дарёфт, аҷаб нозанин, сабзу хуррам, себзору токзор,ангурҳояш рангобаранг. Худо дод! — гуфт Рӯбоҳ ва нисфишабӣ расида омаду…
Муфассалтар » -
Афсонаи ХУРӮСИ ЗИРАК
ХУРӮСИ ЗИРАК Шағоле гушнаю ғамгин дар фикри сайде буд. Хурӯсакро дид, ки дончида гаштааст. Шағол оҳиставу боэҳтиёт ва бесадо ба сӯи Хурӯсак кадам зад.Хурӯсаки ҳушёр пай бурд, ки шағол меояд, фиррӣ париду ба сари девор нишаст. Шагол пеши девор омада гуфт: Дӯсти азиз, Хурӯсак, магар тарсидӣ ё ҳазар кардӣ, ки…
Муфассалтар » -
Афсонаи Се сагу як гург
Рузе се саг як Гургро дар қарибиҳои деҳа дида, таъқиб карданд. Сагонзабонҳояшонро бароварда, беист аз қафои Гург медавиданд. Гург мегурехтусагҳо медавиданд. Давиданд, давиданд, охир Гургро маҷоли тохтан намонд.Хаставу бемадор ба сари баландӣ баромаду ду пои қафояшро ба тагаш гириф-та нишасту ба сагҳо рӯ оварда гуфт: Истед! Канӣ бигӯед, ки чаро…
Муфассалтар » -
Афсонаи ГУРГИ НОДОН
ГУРГИ НОДОН (Буда набудааст, як Гург будааст. Вай бисёр дара ба дараю саҳро ба саҳро гашта, дар ҳеҷ ҷо хӯрок наёфтааст. Охир аз гушнагӣ чунон хароб шудааст, ки базӯр роҳ мерафтааст. Як рӯз ғамгину маъюс рафта истода будааст, ки дар роҳ ба як Бузак вохӯрдааст. -Оҳ, Бузаки ҷонон! — гуфтааст…
Муфассалтар » -
Афсонаи Саъба ва Фил
Буд набуд, як Саъба буд. Вай дар шохи дарахт лона сохту тухм карда,бача баровард. Рӯзе, як Фил омада худро ба дарахт молидан гирифт. Дарахтсахт ларзид, хонаи Саъба вайрон шуд, бачаяконаш гирён шуданду афтида но-буд шуданд. Саъба дар ҳакки бачаяконаш зор-зор гиря кард. Чанд вақт гузашт, боз Саъба лона сохту тухм…
Муфассалтар » -
Афсонаи БУЗАКИ ҶИНГИЛАПО
БУЗАКИ ҶИНГИЛАПО (Ь,, набуд, як Бузаки ҷингилапо буд. Бузак се бача дошт. Номи якташАлӯлак, дуюмаш Булӯлак, сеюмаш Хиштаки сари танӯр. Бузаки ҷингилапо ҳаррӯз ба чарогоҳ рафта истода, ба бачагонаш мегуфт: Алӯлакам, Булӯлакам, Хиштаки сари танӯракам! Ман ба чарогоҳ мера-вам, дар шохакам алаф, дар даҳонам об, дар пистонакам шир меорам. Дарроқулф…
Муфассалтар » -
Афсонаи ҲАФТДОДАРОН
ҲАФТДОДАРОН Як марду як зан буд, онҳо ҳафт писар доштанд, ягонта ҳамдухтар надоштанд. Писарон ҳар вақт ба модарашон мегуфтанд,ки: Модарҷон, бамо хоҳар лозим аст, хоҳараке бошад, ки модӯстдорӣ кунем, меҳрубонӣ намоем, ғамхорӣ кунем. Баъди чанд вақт модар умедвори духтару писаронашонумеавори хоҳар шуданд. Ҳафтдодарон ҳамеша ба шикор рафта,дар байни кӯҳҳои баланд…
Муфассалтар » -
Афсонаи ТОҲИР ВА ЗӮҲРО
Буд набуд, як подшоҳ буду як вазир. Ҳарду фарзанд надоштанд. Фақат, вақте ки мӯи сарашон мошу биринҷ шуда, синнашон ба як ҷо расид, занҳояшон умедвор шуданд. Шоҳу вазир хурсанд шуда, зуд-зуд базму зиёфат меоростагӣ, ҳар моҳ як бор, ду бор ба шикор мерафтагӣ шуданд. Рӯзе дар як дараи кӯҳсор шикор…
Муфассалтар » -
Афсонаи МУЗАФФАР
МУЗАФФАР Дар замони қадим як подшоҳ зиндагӣ мекард. Вай фарзанднадошт. Як вақт занаш писар зоиду вале ба зудӣ худаш вафоткард. Подшоҳ бафироқизанаш бисёргам хӯрда, рӯи писарашро,«ба марги занам сабаб шуд» гуфта, дидан намехост. Вай бачаро ба тарбияи доя дода, фармуд, ки ӯро дар таҳхона нигоҳ дошта ба ҳеҷ кас нишон…
Муфассалтар » -
Афсонаи Аҷали ҲИРСУ ҲАСУД
Аҷали ҲИРСУҲАСУД Буд-набуд, ду ҳамсоя буд. Ба ҳам дӯст буданд он дуҳамсоя. Баъд кори як ҳамсоя омад кард. Одами зираку кордонубағайрат, ки буд, пул меёфт, чизу чора харида, бог обод кард,иморатҳои баланду зебои хишткорию чӯбкорию пур аз накшунигор сохт! Мардум медиданду ҳавасашон меомад. Ана зисту зиндагонию ана ҷоҳу ҷалол! —…
Муфассалтар » -
Афсонаи Дехкон ва Кузаи Зар
Рузе як деҳқон дар саҳро ҷуфт меронд. Нохост аз замин як кузаи зар баромад. Деҳқон дар умраш тиллоро надида буд ва бисёр камбағалона зиндагӣ мекард. Вай хурсанд шуда, даррав онро аз замин гирифту ба як ҷуволча1 андохт ва дар як ҷоӣ пинҳон кард. Дар ҳамин вақт саворе аз дур намоён…
Муфассалтар » -
Афсонаи «Эрачи тилисмшикан»
Дар яке аз мамлакатҳои Шарқ марди ҳунарманде буд, ки Хирадманд’ ном дошт. Вай дар Хатлон2 зиндагӣ мекард. Чанде нагузашт, ки ӯ дар ҷанги деву турониён асир гардид ва аз вай дигар хабаре нащуд. Ӯ як писар ва чор духтар дошт. Писараш дусола буд ва Эраҷ ном дошт. Аз хурдсолӣ дар…
Муфассалтар »