Талабот ва маромхои рафтори шахс
Талабот ва маромхои рафтори шахс
1. Мафхум дар бораи маром хамчун зухуроти талаботи шахс;
2. Баходихи ва худбаходихии шахс.
3. Сохти психологии шахс;
4. Чахонбини ва идеалхои шахс; Эътикод ва идеал;
5.Куввахои харакаткунанда ва омилхои асосии инкишофи шахс;
Мафхум дар бораи маром хамчун зухуроти талаботи шахс;
1. Барои он ки ба ин ёон рафтор, амал ё фаъолияти муайян бахо дихем, бояд мааром ва сабабхои подоркунандаи онхоро донем. Фаъолии шахс ва талаботи у зич алокаманд аст. Талабот асоси пайдоиши маромхост. Агар маромхо конеъ гардонидани талаботи муайяни яагон фаъолияти инсонро дар бар гиранд, он гох онхо хамчун зухуроти конкретии талаботи шахс баромад мекунад.
2. Баходихи ва худбаходихи аз маъсалахои психалогияи шахс ба шумор рафта бештар тадкик шуданд ва тарафхои муайяни худшиносии шахс баромад мекунад.
3. хаёти психикии шахс дорои сохти муаян аст. Сохти психалогии шахсро пеш аз хама равияи он ташкил медихад, ки он муносибати интихобии шахсро ба хакикати гирду атрофи ифода мекунад.
4. Чахонбинии шахс пеш аз хама хастии чамъиятро инъикос мекунад.Ин инъикос дар чараёни хаёт, дар муносибатхои реалии одамон дар фаъолияти онхо мукаммал мегардад.Чахонбини рафтор ва омилхои шахсро ба низом медарорад..
5. Дар таърихи психология ду равия мавчуд аст, ки куввахои харакатдиханда , сарчашшмаи инкишоф ва ташаккули шахсро дида баромадаанд.Онхо равияхои биогетики ва сотсиогенетики мебошанд.
Ташаккули шахс дар зери таъсири коллектив низ ба амал меояд. Хусусиятхои равия ва иродаи одам дар коллектив шакл мегирад ва рафтору фаъолияташ низ дар он ташаккул меёбад.
Хар як давру замон чахонбинии муаянродар намояндагони он давр ташаккул медод.
Чан-ни-ин сист назаряхои инсон ба конунхои табиат ва чамъият мебошад. Одам дар асоси дониш, тасаввурот дар худ доираш назарро нисбати ин ё он ходиса пайдо мекунад.Чан-ии имрузаи мо чах-нии илми бояд бошад, ки дар заминаи фалсафаи матер-ти ба вучуд меояд. Чахонбини натанхо равияи умуми, максаднокии шахсро муаян мекунад, балки ба симои одам, ба маъмуи рафтору амал ва одати майлхои у беътасир намемонад. Чахни боз аз он чихат зарур аст, ки шахс тавассути он мавкеи худро дар чамъият муаян мекунад, орзую амал ва идеяхояшро дар хаёт амали мегардад.
Эътикод-бории амик ва асосноки одамро ба принеипи идеалхо ифода мекунад,ки онхоро у дар хаёти худ хамчун сарчашма кабул карда аст. Эътикод тавассути муносибати мустакилонаю амикфикри ба дониши ва муносибати бо масъулияти шахс ба вазифахои худ ташаккул меёбад. Муътакит одми устувореро мегуяд,ки кабилияти маъкул кунонидани окидаю корхои худро дорад ва бахри адои,карз ва хамагуна курбонихо таёр аст.
Мафхуми «ман»-маълум аст,ки дар сини хурдсоли ва чавони саъю кушиш ба худтарбиякуни,ба фахмиши нисбатан чои хурд дар зиндаги ва худи худаш хамчун субекти муносибатхои ихотакардаро пуркуваттар шудан гирифт.
Мафхуми «ман»-ин ба дарачаи Каму беши хиссиёт фахмиши нисбатан устувор хамчун системаи фавкулода дар бораи худи худаш ба мохияте,ки вай хамкории худро бо дигарон месозад, пешниход мекард.
Адабиётхо
1. Маркосян А.А.Масъалаҳои физиологияи синну сол.-Душанбе, Маориф, 1981
2. Миралиев А.М., Давлатов М. Педагогика ва психология. -Душанбе , «Ирфон», 2007
3. Нарзуллоева М. Равоншиноси мактаб ва самтҳои фаъолияти ў. (Дастури методӣ),