Ғазали Бадриддин Ҳилолӣ

Бархез то ниҳем сари худа пои дўст,
Ҷонро фидо кунем, ки сад ҷон фидои дўст.
Дардўстӣ мулоҳизаи маргу зист нсст.
Душманбеҳаз касе, ки намирад барои дўст
Ҳошо, ки ғайри дўст кунад ҷо ба чашмиман,
Дидан наметавон дигареро ба ҷои дўст.
Аздўст ҳар ҷафо, ки расад ҷои миннат аст,
Зеро ки нест ҳеҷ вафо чун ҷафои дўст.

Бо дўст ошно шуда бегонаамзи халқ,
То ошнои ман набувад ошнои дўст.

Дар ҳалқаи сагони дараш меравам, ки боз
Аҳбобсарзанандба гирдисарои дўст.
Дастидуо кушод Ҳилолӣ ба ҳазратат,
Яънеба дастнест маро ҷуз дуои дўст.

(Бадриддин Ҳилолӣ)