Ҳикояи Дарвеш Аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ

Мардумозореро ҳикоят кунанд, ки санге бар сари солеҳе
зад. Дарвешро маҷоли интиқом набуд, сангро нигоҳ
ҳамедошт, то замоне. ки маликро бар он лашкари хашм омад.
ўдарчоҳ кард. Дарвеш андар омаду санг дар сараш кўфт

Гуфто:

Тукистӣ ва маро ин санг чаро задӣ?

Гуфт

-Манфалонам ва ин ҳамон санг аст, ки дар фалон таърих
барсари мам задӣ

Гуфт

-Чандин рўзгор куҷо буд

Гуфт:

• Аз ҷоҳат меандешидам, акнун, ки дар чоҳат дидам,
  фурсат ғанимат донистам

Носазоеро. ки бинӣ бахтиёр,
Оқилон таслим карданд ихтиёр.

Чун надорӣ нохуни дарранда тез,
Бо бадон он беҳ, ки кам гирӣ ситез!
Ҳар кӣ бо пўлодбозу панҷа кард,

Сойиди симини худро ранҷа кард
Бош то дасташ бубандад рўзгор,
Пас ба коми дўстон магзашт барор.

(Аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ)