Год: 2020
-
Қонунияти умумии инкишоф
Раванди инкишофи шахсият. Раванди инкишоф — ин дигаргунии миқдорӣ ва сифати ҷисмии инсон. Натиҷаи инкишоф – ташаккули одам ҳамчун намуди мавҷудоти биологӣ ва ҳамчун иҷтимоӣ. Инкишофи ҷисмонии одам ба биологӣ вобаста буда, дар худ тағйироти морфологӣ (сохти ҷисм), биокимиёӣ, физиологӣ мегирад. Аммо инкишофи иҷтимоӣ ба рушди психологӣ, рӯҳӣ, ақлонӣ хос…
Муфассалтар » -
Мавзӯъ ва вазифаҳои педагогика
Педагогика – илм дар бораи тарбия Педагогика номи худро аз калимаи юнонии «пайдагогос» («пайда» — атфол, кӯдак ва «гогос» — роҳнамо, баранда) гирифта, якҷоя маънои «роҳнамои атфол» — ро ифода мекунад. Дар Юнони қадим ғуломонеро, ки аз дасти кӯдакони хӯҷаинҳои худ дошта ба мактаб мебурданд ва он ғуломоне, ки ба…
Муфассалтар » -
Пайдоиш ва инкишофи педагогика
Тарбия ҷараёни хеле қадимӣ буда, он бо баробари пайдоиши одамони аввалин арзи вуҷуд кардааст. Аввалҳо кӯдакон бе ҳеҷ як педагогика тарбия карда мешуданд, ҳатто барои вуҷуд доштани он тасаввуроте ҳам надоштанд. Биноан илми тарбия хеле дер, баъди ғун шудани таҷрибаҳои инсоният пайдо мешавад. Он дар ҷомеа яке аз соҳаҳои илми…
Муфассалтар » -
Инкишофи педагогика ва мафҳумҳои асосии он
Чунон ки дар боло зикр кардем, тарбия аз пайдоиши ҷамъияти инсонӣ сарчашма гирифта, то кунун хеле ривоҷу равнақ ёфта омадааст. Лиҳозо дар асоси маҷмӯи таҷрибаҳои ғуншудаи зиндагӣ ва инкишофи қувваҳои истеҳсолӣ бо талаботи зарурии зиндагӣ назарияи донишҳои тарбия – илми педагогика кор карда шуд. Аввалҳо ин соҳаи дониш дар дохили…
Муфассалтар » -
Соҳаҳои илми педагогика ва алоқаи он бо илмҳои дигар
Педагогика соҳаҳои гуногуни илмӣ дорад ва ҳар яке соҳаи муайянро тадқиқ мекунад. Ба системаи педагогика улуми зерин дохил мешавад: Педагогикаи умумӣ ва ё педагогикаи мактаб, ки қонуниятҳои таълим ва тарбияи мактабиёни мактаби маълумоти умумиро тадқиқ мекунад.Педагогикаи синну сол, хусусиятҳои тарбиявии одамони синну соли гуногун: қаблазтомактабӣ, томактабӣ, педагогикаи мактаб, педагогикаи калонсолонро…
Муфассалтар » -
Асосҳои методологии инкишофи назариёти педагогӣ ва методҳои тадқиқоти илмии он
Асосҳои методологӣ омили муҳими коркард ва инкишофи назариёти педагогӣ мебошад. Методология назарияи гнесеологӣ ва мантиқиест дар боби принсипҳо ва маҷмӯи тадқиқу ҳодисаҳои табиӣ ва ё иҷтимоӣ фаҳмида мешавад. Педагогика, чунон ки гуфтем, ҳамчун илми фалсафа аз қадимулайём дар таҳти ду консепсияи бо ҳам муқобили методологияи фалсафӣ – идеалистӣ ва материалистӣ…
Муфассалтар » -
Кодекси Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи мурофиаи судии иқтисодӣ
Кодекси Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи мурофиаи судии иқтисодӣ иборат аст аз 7 ФАСЛ 34 боб 306 модда
Муфассалтар » -
Кодекси гумруки Ҷумҳурии Тоҷикистон
Кодекси гумруки Ҷумҳурии Тоҷикистон иборат аст аз 7 ФАСЛ 62 Боб 508 Модда Кодекси мазкур асосҳои ҳуқуқӣ, иқтисодӣ ва ташкилии фаъолияти гумрукро муайян намуда, ба ҳимояи истиқлолият ва амнияти иқтисодии Ҷумҳурии Тоҷикистон, фаъол сохтани муносибатҳои иқтисодии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар системаи муносибатҳои иқтисодии ҷаҳонӣ, таъмини ҳимояи ҳуқуқи шаҳрвандон, субъектҳои хоҷагидори ва…
Муфассалтар » -
Ҳимоят ва муҳаббати Оиша (р) ба ҳиҷоб
Урва аз Оиша(р) ривоят кардааст, ки гуфт: Муҳоҷирон касоне буданд, ки ба хотири ризои Худо ватани худ Маккаро тарк карда, ҳамроҳи расули Худо ба Мадина ҳиҷрат намуданд.Ансор-аҳли Мадинаро мегуянд, ки муҳоҷиронро ҷой дода Расули Худоро дар пешбурди даъваташ ёрӣ доданд.Худованд занони муҳоҷирони30 аввалинро мавриди лутфу марҳамати худаш қарор бидиҳад, ки…
Муфассалтар » -
Вафоти Мусибатбори Оиша (Р)
Урва ибни Зубайр аз падараш ривоят кардааст, ки чун марги Оиша (р) фаро расид, бетоқат шуд. Ба вай гуфтанд: Чаро бетоқатӣ мекунӣ, эй модари мӯъминон, ҳол он, ки ту ҳамсари Паёмбар(с) ҳастӣ, модари тамоми аҳли имон ва духтари Абубакри Сиддиқ маҳсуб мешавӣ. Оиша (р) гуфт: Рӯзи Ҷамалро ёдовар шуда, гулӯгир…
Муфассалтар » -
Расулуллоҳ (с) мехостанд айёми бемориашонро дар хонаи Оиша сипарӣ намоянд
Оиша(р) гуфтааст: Расули Худо(с) вақте бемор шуданд, мегуфтанд: Ман фардо дар куҷо хоҳам буд? Ман фардо дар куҷо хоҳам буд? Мақсади расули Худо аз ин сухан ин буд, ки кай навбати ман мешуда бошад, яъне навбати Оиша. Пас, занони дигар чун инро пай бурданд, иҷозат доданд, ки Пайғамбар дар кадом…
Муфассалтар » -
Яҳудие, ки бузургии Оишаро медонист
Ҳикояеро барои ту, хонандаи азизу гиромӣ, тақдим мекунем, то қабоҳату зиштии таъназанандагони ҳамсари поки Паёмбар(с) бароят маълум гардад. Шайх ва Имом Ҳофиз Зиёуддини Мақдисӣ ҳикоят кардааст: Ва ман тағоям шайх Абуамр Муҳаммад ибни Аҳмад ибни Қудомаи Мақдисӣ, ки аз устодаш иҷозати ривоятро дошт ва устодаш шайх ва қории бузург Абубакр…
Муфассалтар » -
Сухани Оиша(р) ҳангоми кушта шудани Ҳазрати Усмон (Р)
Аз Муҳаммади Таймӣ ривоят аст, ки гуфт: — Усмон кушта шуд Оиша омаду гуфт: Оё амири мӯъминонро куштанд? Гуфтанд: Оре. Гуфт: Худо раҳматаш кунад ва мағфираташ намояд. Шумо аз ин, ки бар зидди мухолифони Усмон қиём накардед, хато кардед. Шумо бояд ҳақиқатро пойдор намуда, ба пуштибонии он бармехестед ва коре…
Муфассалтар » -
Ҳадиси Умми Заръ
Оиша (р) мегӯяд: Ёздаҳ нафар зан гирд омада, аҳду паймон кардаанд, ки васфҳои шавҳаронашонро бигӯянд ва ягон чизро пинҳон накунанд. Зани аввал гуфт: Шавҳарам мисли гушти уштури лоғар аст ва бар сари кӯҳи сарбафалак. На паст аст (кӯҳ), ки осонбаро бошад ва на фарбеҳ аст, ки ба хонаҳо тақсим шавад,…
Муфассалтар » -
Сухани оиша дар бораи марде, ки аз зӯҳди нодуруст қариб мурда буд
Аз Мусъаб ибни Усмон ривоят аст, ки Оиша(р) рӯзе мардеро дид, ки ниҳоят заиф буд. Гуё, ки ҳозир мемирад. Пас гуфт: Ин чӣ ҳол аст ва чаро ин мард ба ин ҳолат гирифтор шудааст. Гуфтанд: Зоҳидест, ки тарки дунё кардаст ва зӯҳд[1] вайро ба ин аҳвол гирифтор кардааст. Оиша гуфт:…
Муфассалтар » -
Тарси оиша аз худо ва писанд накарданаш таърифу тавсиф ва мадҳу ситоишро
Оиша (р) дар волотарин мақомоти тарс аз Худованди азза ва ҷалла қарор дошт. Бо вуҷуди он, ки бисёр амалҳои хуб анҷом медод, нафси худро ба камамалӣ муттаҳам карда, худро дар ибодат муқассир мешуморид. Вай такя ва боварию эътимод ба аъмолаш ва фазилатҳояш ва таърифу тавсифи мардум накарда, балки таввакулу эътимод…
Муфассалтар » -
Зуҳду Саховати Оиша (Р)
Абдулвоҳид ибни Айман аз падараш ривоят мекунад, ки гуфтааст: Чун ба назди Оиша даромадам дар танаш куртае буд, ки аз пахтаи пастсифат бофта шуда, панҷ дирҳам арзиш дошт20. Пас Оиша ба ман гуфт: Саратро бардошта канизи маро бубин, ки аз пушидани ин либос дар хона ор мекунад. Ман дар замони…
Муфассалтар » -
Фоидаҳои ҳадиси Ифк
Имом Нававӣ фоидаҳои аз ин ҳадис ба бор омадаро зиёд гуфта, панҷоҳучортои онро баён кардааст: 1. Қуръаандозӣ миёни занон дуруст аст; 2.Чун мард чандин ҳамсар дошта бошад ва дар сафараш бархеашонро бурданӣ шавад, бояд миёнашон қуръа андозад; Он муддатеро, ки занони муқим дар ҳолати дар сафар будани шавҳар аз даст…
Муфассалтар » -
ФУРУД ОМАДАНИ ВАҲЙИ ОСМОНӢ БАРОИ ИСБОТИ ПОКИИ ОИША
Яке аз бузургтарин фазилатҳои Оиша (р) ин аст, ки Худованд дар бораи вай дар Қуръон ояҳое фиристод, ки он то барпошавии қиёмат хонда мешавад. Дар он ояҳо Аллоҳи зул ҷалоли вал-икром покии Оишаро ало рағми гуфтаҳои тӯҳматчиёну бӯҳтонгарон исбот кард. Пас маълум шуд, ки он чӣ дар бораи Оиша гуфтанд…
Муфассалтар » -
Хусусиятҳои Оиша (Р)
Ибни Саъд аз Оиша ривоят кардааст, ки гуфт: — Ман бо даҳ хусусият аз дигар занони Паёмбар (с) бартарӣ дода шудаам: Расули акрам ба ҷуз ман зани бокирае нагирифта буд;Ҳеҷ яке аз ҳамсарони он ҳазрат ғайр аз ман падару модари муҳоҷир надоштанд;Худо аз осмон барои исботи покии ман оятҳо фиристод;Ҷабраил…
Муфассалтар » -
АМР КАРДАНИ РАСУЛИ ХУДО (С) ОИШАРО БА РИФҚУ НАРМӢ
Оиша мегӯяд: Гурӯҳе аз Яҳудон аз расули Худо иҷозати даромадан гирифта, дар вақти даромадан ба ҷои салом гуфтанд:Ассому алайкум, яъне марг ба шумо. Оиша (р) ба онҳо гуфт: Балки марг ва лаънат бар худи шумо. Расулуллоҳ (с) гуфтанд: Эй Оиша! Аллоҳ дар тамоми корҳо нармию хушрафториро дӯст медорад. Оиша(р) гуфт:…
Муфассалтар » -
СӮҲБАТИ ОН ҲАЗРАТ БО ОИША (Р) ДАР САФАР
Аз Оиша (р) ривоят аст, ки гуфт: «Расули Худо (с) ҳар гоҳе, ки ба сафаре мебаромаданд миёни ҳамсарони худ қуръа[1]меандохтанд. Қуръа ба номи ҳар кӣ мебаромад, дар он сафар вай он ҳазратро ҳамроҳӣ мекард. Боре қуръа ба номи Оишаву Ҳафса баромад, пас ҳарду ҳамроҳи он ҳазрат ба сафар баромаданд. Чун…
Муфассалтар » -
ЛУТФУ МЕҲРУБОНИИ РАСУЛУЛЛОҲ (С) БА ОИША (Р)
Оиша (р) лутфу меҳрубонӣ ва нармахлоқии Расули акрамро бо ҳамсаронаш ривоят карда мегӯяд: Расулуллоҳ ба ман гуфт: «Ман ҳолатеро, ки ту аз ман хушҳолу розӣ мешавӣ ва ҳолатеро, ки бар ман хашм мегирӣ, медонам» Оиша гуфт: Аз куҷо ин ҳолатҳои маро мефаҳмӣ? Расулуллоҳ гуфт: «Аммо ҳолате, ки аз ман хушҳолу…
Муфассалтар » -
Муҳаббати Паёмбар (С) Ба Оиша
Аз Анас (р) ривоят мекунанд, ки гуфт: -Аввалин муҳаббате, ки дар Ислом рӯй дод, муҳаббати пайғамбар ба Оиша буд» (Аз «Тазҳибу ҳилятил-авлиё», с.271,ҷ.1.) Аз Амр ибни Ғолиб ривоят аст, ки марде дар ҳузури Аммор ибни Ёсир(р) нисбати Оиша (р) суханони носазо гуфт. Аммор ба вай гуфт: «Дур шав аз наздам…
Муфассалтар » -
Оиша (р)-ро ба зани гирифтани Расули Акрам (с)
Замоне, ки Паёмбар (с) Оишаро ба никоҳ даровард, Оиша (р) ҳамагӣ 6 ё 7 сол дошт ва дар синни нӯҳсолагияш бо ӯ хонадорӣ кард ва ҳангоми аз дунё рафтани Расулуллоҳ (с) Оиша (р) ҳаждаҳсола буд. (Ин ҳадисро Имом Муслим ривоят кардааст) Худи Оиша(р) гуфтааст: —Расули Худо (с) маро дар шашсолагиам…
Муфассалтар » -
Сангзанӣ ба рамзи шайтон
Вақте ҳоҷиён субҳи Иди Қурбон аз Муздалифа ба Мино расиданд, бояд дар ин рӯз корҳои зеринро анҷом диҳанд: 1.Рамйи “Ҷамратул ақаба” (санг задан ба рамзи Шайтон). 2.Забҳи қурбонӣ. 3.Тарошидан ва ё кӯтоҳ кардани мӯи сар. 4.Тавофи зиёрат ва саъйи байни Сафою Марва (агар қаблан саъй накарда бошад). Рӯзи якуми Ид…
Муфассалтар »