Ҳикоятҳо
-
Ҳикояе аз Аз «Бадоеъ-ул-вақоеъ»-и Зайниддин Маҳмуди Восифӣ
Ҳикоя Шахсеро ҳамсояе буд. Дид, ки ўро ҷамъияти вофир ваҳузуру фароғати мутакосир пайдо шуд. Пурсид, ки: Фалонӣ, аҳвол ва авзои ту маълум буд, ин молу манолтуро аз куҷо ҳосил шуд? Гуфт: Ба мулозимоти подшох, шитофтам ва нону чургот хурда ҷоҳу сарват ёфтам. Ин шахс низ пеши подшоҳ рафта, нону ҷурғот…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Ду дарвеш аз Муҳаммад Авфӣ
Ду дарвеши хуросонӣ мулозими сўҳбати якдигар сафаркарданд. Яке заиф буд, ки ба ду шаб ифтор кард ва дигаре қавӣ буд, ки рӯзе се бор хўрдӣ. Қазоро бар дари шаҳре батўҳмати ҷосусӣ гирифтор омаданд. Ҳар дуро ба хонае бакандани гил бурданд. Баъд аз ду ҳафта маълум шуд, кибегуноҳанд. Қавиро диданд мурда…
Муфассалтар » -
Ҳикояе дар бораи Ҳорунаррашид
Оварданд. ки вақте Ҳорунаррашид хобе дида буд,кидандонҳои Ӯ рехта буд ва аз даҳон берун афтода. Азмуъаббирс пурсид. Гуфт: «Зиндагии амиралмўъминин дароз бод, ки ақрабоиту бимиранд». Ҳорун бағоят биранҷид ва бифармуд, ки Ӯросад чўб бизананд ва муъаббири дигар ҳозир оваранд ва азвай пурсид. Ў гуфт: «Далел кунад, ки амиралмўъмининро умр дарозхоҳад…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Дузд Аз китоби «Ҳикояҳои латиф»
Дузде ба хонаи подшоҳе нақб зад ва ҷавоҳири гаронбаҳобардошт. Назараш ба резае афтод, ки Мисли алмосмедурахшид. Дузд дар он шаби тор онро гавҳари шабчироғтасаввур карда ҷиҳати имтиҳон бар даҳон гузошт. Маълумшуд, ки намак аст. Филҳол молро ҳамон ҷо бигзошт ва бояк биниву ду гўш роҳи хонаро гирифт. Субҳ хизоначиён омаданд…
Муфассалтар » -
Ҳикояи Дарвеш Аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ
Мардумозореро ҳикоят кунанд, ки санге бар сари солеҳезад. Дарвешро маҷоли интиқом набуд, сангро нигоҳҳамедошт, то замоне. ки маликро бар он лашкари хашм омад.ўдарчоҳ кард. Дарвеш андар омаду санг дар сараш кўфт Гуфто: Тукистӣ ва маро ин санг чаро задӣ? Гуфт -Манфалонам ва ин ҳамон санг аст, ки дар фалон таърихбарсари…
Муфассалтар » -
Ҳикояе аз «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ)
Ҳикоят Овардаанд, ки Нўшервони одилро дар ишкоргоҳе сайд]кабоб кардадид ва намак набуд. Куломе ба русто рафт, то намак орад, Нўшервон гуфт:«Намак ба қимат биситон, то расме нашавад ва деҳ харобнагардад». Гуфтанд: «Аз ин қадар чӣ халал ояд?». Гуфт:«Бунёди зулм дар ҷаҳон аввал андаке будааст, ҳар кӣ омад]барўмазиде кард, то бад-ин…
Муфассалтар » -
Хикояи Савоби Нимта Нон
Рӯзе як одам аз роҳе гузашта истода буд, ки ба санге пешпо хӯрду нохунаш хун шуд. «Боз дигар одамҳо ҳам пешпо нахуранд» гуфта, мардак сангро аз роҳ гирифта партофтанӣ шуда дид, ки аз таги санг як хишти пухта менамояд. Хиштро бардошт, аз таги он як сандуқча баромад. Калиди сандуқча дар…
Муфассалтар » -
Файласуф ва Нубихон
Омузгоре дар қуръон ба овои баланд мехонд:Эй ногаравандагон агар обе, ки менушед ба замин фуру равад ва чашмаи дигар наҷушад чи касе бароятон оби гуворо меоварад?Дар тавони ман аст ки обро дар жарфои хок пинҳон кунам чашмаҳоро бихушконам ва марғзоро ба кавир дигаргун кунам агар бар он бошам ҷуз ман…
Муфассалтар » -
Мусо ва Шабон
Мусо ба ба роҳе мерафт чупонеро дид ки мегуфт:Эй офаридагор вой Худо ту куҷойи ки ман чокарт шавам саратро шона кунам ва пойпуши бароят бидузам, ҷомаҳоятро бишуям,шапушҳоятро бикушам,шир бароят биёварам.Бар дасти кучакат буса диҳам ва пойи кучакатро бимоламу пиш аз хоб хобгоҳатро бирубам.Ҳамаи бузҳо ман бархи ту бод эй…
Муфассалтар »