Фанни Этика/Эстетика

Рефератхо ва лексияхои точики аз фанни Этика/Эстетика

  • Таълимотҳои ахлоқии Зардушт

    Таълимотҳои ахлоқии Зардушт Зардушти таълимоти динӣ фалсафиест, ки дар қуруни 7-6 пеш аз мелод ба вуҷуд омадааст ва бунёдгори вай зардушт маҳсуб мешавад. Зардушт аз хонадони Спитама мебошад ва аз никоҳи Парушасл бо Доғду таваллуд шудааст. Давраи кўдакии ў ба таҳсили илм гузашта аввали давраи ҷавониро дар урдуи подшоҳи Эрон…

    Муфассалтар »
  • Ақидаҳои ахлоқии Кант

    Кант (1724-1804) ақидаҳои ахлоқии Кант дар «асосҳои метафизики ахлоқ» (1788) « Танқиди хиради инсон амали» (1788) « Азомоти шарр дар табиати инсон « (1792) «Дин фақат дар ҳудуди хирад» (1792) ва « м етафизикаи ахлоқ» (1797) барин асарҳояш баён шудаанд. Вақте, ки суханони Кантро дар бораи антиномиро , бахусу антиномиаш…

    Муфассалтар »
  • Ақидаҳои ахлоқии Арасту

    Ақидаҳои ахлоқии Арасту Арасту (384-322 пеш аз мелод) он фаъолияти пешиеро, ки тибқи фазилат сурат мегирад, ба ҳайси таносуби хислатҳои оқилонаю беақлонаи нафсони муаррифи кардааст. Вақеан аз нафсҳое, ки инсон дорад, фақат хирад метавонад ба некӣ мутобиқанд. Аммо , ба ақидаи Арасту, қисми беақлонаи нафс ҳам метавонад ба некӣ шарик…

    Муфассалтар »
  • Ақидаҳои ахлоқии Афлотун

    Ақидаҳои ахлоқии Афлотун Афлотун солҳои 427-347 пеш аз мелод ахлоқро ба ҳайси шарту шароити ҷомеаи беадолате баррасӣ кардааст, ки дар он одамон нексиришту хушбахт хоҳанд шуд. Таълимоти Афлотун дар бораи давлат бо таълимоташ дар хусуси инсону кассе робитаи ногуссатанӣ дорад. Ҳадиси антропологию наргуссатани ахлоқи Афлотунро бидуни ҷомеаи комили инсонӣ ташкил…

    Муфассалтар »
  • Зиндагиномаи Абдурашид Ғаззолӣ

    Зиндагиномаи Абдурашид Ғаззолӣ Ҳуҷҷатномаи Абдурашид Муҳаммад Ғаззолӣ дар соли 450 ҳ.қ.(дар асоси баъзе таълифоти дигар 451ҳ.қ.).Мутобиқ ба 1058 мелодӣ дар рўзҳои охирини аҳди салтанати Рукн ад-дунё вад-дин Туғрали салчуқӣ (1038-1063), дар сарзамини Хуросон бузурги дар деҳкадаи Тобирон, ки дар паҳлуи шаҳри Нуқсон ва деҳкадаи Санобод яке аз пурнуфузунтарин деҳаҳои ҳавзаи…

    Муфассалтар »
  • Ақидаҳои ахлоқии Суқрот

    Ақидаҳои ахлоқии Суқрот Суқрот (тахминан солҳои 470-399 пеш аз мелод) мебошад. Ба ақидаи Суқрот, фалсафа фақат он вақт ба ахлоқу хизмат карда нек метавонад, ки агар худи дониш моҳияти нек бошад. Чунин моҳияти таълимӣ расионалисти ахлоқи Суқрот. Ба андешаи Суқрот, ахлоқӣ бад натиҷаи нафаҳмидани ҳақиқат аст. Агар инсон ба маънии…

    Муфассалтар »
  • Таълимоти ахлоқии мутафаккирони Шарқ

    Таълимоти ахлоқии мутафаккирони Шарқ Таълимоти ахлоқии Абубакри Розӣ Абубакр Муҳаммад Ибни Закариё ибни Яҳёи Розӣ яке аз файласуфон, табибон ва мутафаккирони барҷастае мебошад, ки бо барафрухтани чароғи илму маърифат ва эҳёи тамаддуни ниёгони гузаштаамон дар охири асри IX ва чоряки аввали асри X ба хотири пешрафти илму маориф ва фарҳангии…

    Муфассалтар »
  • Илми ахлоқ ва вазифаҳои он

    Илми ахлоқ ва вазифаҳои он Дар таърихи тамаддуну фарҳангӣ мардуми Шарқ дар маҷмўъ ҷавҳари таълимоту таълифоти уламо ва шуарову мутафаккиронро андешаҳо ва ақидаҳои ахлоқи ташкил медиҳад, зеро ҳадафи ниҳоии ҳар яке аз онҳо инсон ва ҷову мақоми он дар низоми офариниш аст. Мафҳуми илми ахлоқ дар адабиёти фалсафии европоӣ бо…

    Муфассалтар »
  • Тарзи муоширати расми бо телефон

    Тарзи муносибат ва гуфтугу бо телефон низ яке аз санъатхои муоширати расмй ба хисоб меравад. Аз тарзи гуфтугу бо телефон мизоч метавонад, дар бораи корхона, коргарони корхона хулосабарорй намояд. Дар вакти гуфтугу б о телефон мизоч; тагйирёбии шакли руй, харакатхои дар шахси бо телефон чавобдодаистодаро дида наметавонад, лекин тарзи сухангуиро,…

    Муфассалтар »
  • Одоби муколама ва музокирот

    Муколама ва музокирот дар шаклҳои гуногун (корӣ, расмӣ, ғайрирасмӣ, давлатӣ ва ғайра) ва дар доираи фарогири худ (дуҷониба, сеҷониба, бисёрҷониба) навъҳои хоси мулоқоти сиёсӣ ва тарзҳои маъруфтарини пешбурди фаъолияти дипломатӣ ва байналмилалӣ мебошанд. Дар онҳо талаботи умумӣ ва кули одоби муошират ва одоби сўҳбат хусусияти ҳатмӣ доранд ва ҳамзамон шароит…

    Муфассалтар »
  • Меъёрҳои асосии ахлоқи инсон

    Ҳар як илм дорои меъёрҳои хосу муайяни худ мебошад. Фалсафаи ахлоқӣ низ дар худ меъёрҳои хосаи санҷиши рафтору кирдори одамонро, ки ба воситаи онҳо ҳукм ба хубӣ ва бадӣ мешавад, ғунxонида аст. Агар тифле ва ё шахсе кори хуб ва ё бадеро анҷом диҳад, мо дар сатҳи худ ва ҷомеъа…

    Муфассалтар »
  • Ахлоқ аз нигоҳи фалсафа

    Дар таърихи фалсафаи ниёгон дар боби ахлоқ ва ё пиромуни робитаи инсон бо худ ва бо нафси хеш қариб тамоми мутафаккирон рўй оварданд ва шоҳасарҳо эҷод намуданд. Аз давраи Авасто ва баъд ва билхоса дар асрҳои миёна ба ин масъала мароқи дучанд зоҳир гардид, чунки ҳакимон дар асоси аҳкоми шариат…

    Муфассалтар »
  • Ҳусни рафтори расмӣ ва сиёсӣ

    СИМОИ ЗОҲИРӢ Симои зоҳирии инсон маъмулан таасуроти нахустин ва муҳимро боқӣ мегузорад. Бо он ки шинохти беҳтар ва амиқтари сират ва ҷаҳони мураккаби ботинии инсон, дарки мазмуни арзишҳои маънавӣ ва идеалҳои зиндагӣ ва бахусус, кўшиши табии шинохти ҷавҳари инсон сабабгори нисбатан ва тадриҷан хира гардидани таассуроти симои зоҳирӣ, либос, манераҳо…

    Муфассалтар »
  • Илми ахлоқ ва масъалаҳои асосии он

    Илми ҳикмат, чуноне ки зикр намудем, яке аз илмҳои назариявӣ буда, ҷинсу ашёҳоеро мавриди баррасӣ қарор медиҳад, ки барои идрок ва маърифати инсон қуллай ва муносиб бошанд. Ба тариқи дигар гўем ин илм нахустасоси ашё ва падидаҳо, инчунин сабабиятҳоро меомўзад. Илм ҳамон вақт қимату арзиши аслии хешро ба даст хоҳад…

    Муфассалтар »
  • Илми ахлоқ ва масъалаҳои асосии он

    Илми ахлоқ ва масъалаҳои асосии он Шояд дар таърихи фарҳанг ва адабиёти ягон кишвар ин қадар ба масъалаи ахлоқи инсон даст назада бошанд, чуноне ки дар таърихи фарҳангу фалсафаи пешгузаштагони халқамон. Ин пирони хирад аз бар кардани илми ахлоқро, ки аз пояҳои асосии саодати иҷтимоӣ аст нисбат бар дигар илмҳо…

    Муфассалтар »
  • Муносибати сиёсат ва ахлоқ

    Яке аз масъалаҳои муҳими илмӣ сиёсӣро масъалаи муносибати байниҳамдигарии сиёсат ва ахлоқ, баҳамтаъсиррасонии сиёсат ва соҳаҳои дигари ҳаёт, доираи таъсиррасонӣ ва нуфузи сиёсат ташкил медиҳад. Дар сиёсат арзишҳои ахлоқию маънавӣ нақши муҳим доранд. Таърихи тамаддун нишон медиҳад, ки мутафаккирон дар сиёсат ва давлатдорӣ ба масъалаҳои аҳлоқӣдиққати хоса медоданд. Плутарх, Арасту дар сиёсат иштироки шахсони…

    Муфассалтар »
  • Таълимотҳои ахлоқию сиёсӣ

    (Пайдоиш ва инкишофи таълимотҳои ахлоқию сиёсӣ ба ташаккули аввалин давлатҳо дар Шарқи қадим— Миср, Бобулистон, Ҳиндустон, Хитой, Эрон рост меояд. Он боиси такмили ҳаёти одамон, дарёфти сатҳи сифатан нави тамаддун ва ахлоқ гардид. Одамон орзую омоли худро бо тарзҳои гуногун ва шаклҳои мухталиф зохир менамуданд. Ҷомеа ба ду қисм тақсим гардида…

    Муфассалтар »
  • Мафҳуми этика ва ахлоқ

    Этика аз забони (юн. Ethika, аз etos-расм, хулқ, хислат), гирифта шуда маънои хулқшиносӣ-ро дорад, ки масъалаҳои ахлоқиро меомўзад. Он яке аз фанҳои таълимии фалсафӣ ва ҷомеашиносӣ ба ҳисоб меравад. Мафҳуми этикаро бори аввал мутафаккири юнонӣ арасту дар асарашҳояш «этикаи никомах» ва «этикаи бузург» истифода намуда тобиши илмӣ додааст. Арасту ҳангоми…

    Муфассалтар »
  • Ороиши дастархони миллӣ ва мизи аврупоӣ

    Одоби хўрдани таом ва нўшидани нўшокиҳо. Ороиши дастархони миллӣ ду вазифаи асосиро иҷро мекунад. Вазифаи аввал ин вазифаи этикӣ ва вазифаи дигар — вазифаи биологӣ ба ҳисоб меравад. Вазифаи аввал. Халқи тоҷик миёни дигар халқҳо бо ороиши дастархони миллии худ шўҳрат дорад. Мардуми мо ба ороиши дастархон диққати махсус медиҳад. Кушодани…

    Муфассалтар »
  • Одоби меҳмоннавозӣ. Намудҳои қабул ва қоидаҳои рафтор дар онҳо

    Халқи тоҷик ҳамчун халқи инсондўст, раҳмдил, таҳаммулгаро ва меҳмоннавоз дар миёни халқҳои дигар машҳур мебошад. Ин хислат дар расму оини мо аз қадимулайём вуҷуд дошт ва бо тариқи анъана то ба имрўз давом дорад. Меҳмону меҳмоннавозӣ иззату икроми зиёдеро талаб мекунад, бинобар ин мо бояд нисбат ба меҳмон лутфу карами…

    Муфассалтар »
  • Одоби сўҳбатҳои телефонӣ. Калима , ибора ва услуби сўҳбати телефонӣ.

    ОДОБИ СЎҲБАТҲОИ ТЕЛЕФОНӢ . КАЛИМА , ИБОРА ВА УСЛУБИ СЎҲБАТИ ТЕЛЕФОНӢ . ТАЛАБОТ ОИД БА ГУЗАРОНИДАНИ СЎҲБАТИ ТЕЛЕФОНӢ. Истифодаи таҷҳизоти гуногуни техникӣ дар ҷаҳони муосир яке аз воситаҳои асосӣ дар муоширати ҳаррўзаи одамон гаштааст. Бешубҳа, техника ва технология имрўз дар тамоми соҳаҳои зиндагӣ ёвари беназири инсонанд ва истифода аз онҳо…

    Муфассалтар »
  • Симои зоҳирӣ.ҳусни рафтори расмӣ ва сиёсӣ.маданияти низоми либоспўшӣ.симои .

    Симои зоҳирии инсон маъмулан таасуроти нахустин ва муҳимро боқӣ мегузорад. Бо он ки шинохти беҳтар ва амиқтари сират ва ҷаҳони мураккаби ботинии инсон, дарки мазмуни арзишҳои маънавӣ ва идеалҳои зиндагӣ ва бахусус, кўшиши табии шинохти ҷавҳари инсон сабабгори нисбатан ва тадриҷан хира гардидани таассуроти симои зоҳирӣ, либос, манераҳо ва хусусиятҳои…

    Муфассалтар »
  • Одоби сўҳбат вамаданияти нутк.салом ҳамчун аломати эҳтиром. Ташрифҳои расмӣ

    Гўш фаро додан ба ҳамсўҳбат, сари вақт ва вокуниши дуруст ба суолҳои ў ва боназокат (мулоим, боадабона) посух гуфтан ба онҳо-муҳинтарин унсури фарҳанг аст. Ҳангоми сўҳбати дўстона одатан яке сўхан мегўяд ва дигарон оромона ба он гўш фаро медиҳанд. Зиёда аз ин танҳо ҳамон вақт пурсишро матраҳ месозанд, ки сухани…

    Муфассалтар »
  • Мафҳуми одоб (этикет). Мафҳуми одоби касбӣ. Этика ҳамчун илм ва зуҳуроти фарҳанги динӣ.

    Усул, меъёр ва арзишҳои иҷтимоӣ, маънавӣ ва ахлоқӣ натиҷаи ташаккули тулонии табиӣ ва қонунии инсон ва ҷомеаи инсонӣ мебошанд. Бидуни онҳо шарти муҳимтарини ҳастии иҷтимоии инсон-муошират ва равобити гуногуни башарӣ имконпазир нест. Маҳз онҳо муҳимтарин василаи таъмини равобити байни халқҳо, кишварҳо ва ҷомеаҳо гардидаанд. Возеҳ аст, ки равобити васеъ ва…

    Муфассалтар »