Фанни Фархангшиноси
Рефератхо ва лексияхои точики аз фанни Фархангшиноси
-
Мақоми дин ва атеизму озодфикрӣ дар маданият
Чаҳонбинии динй тассавуроти хаёлии одамон нисбат ба ходисоти олам буда, бо ахкому акидахое асос ёфта, ки онхоро аз руи аклу мантик исбот кардан номумкин аст. Хусусияти асосии дин омузиши олам тавассути ба ду кисм таксим намудани он: 1.Ин дунёӣ 2.Он дунёӣ.Э ътикод ба худо,низоми расму оинҳо ва аҳкомҳо мебошад. Дин…
Муфассалтар » -
Маданият ва табиат
Табиат дорой ду маънй аст: васеъ ва махдуд. Ба маънии васеъаш табиат ин олами моддии моро иҳотакарда: Замин, низоми Офтоб, Каҳкашон ва ғайра. Бо маънии маҳдудаш вай фақат маҷмўи низомҳои моддй, табиати зиндаю гайризиндаест, ки шарти зарурии пайдоиши мавҷудият ва инкишофи ҷомеаи башарй ба ҳисоб меравад. Пайдоиши мафҳуми табиат таърихи…
Муфассалтар » -
Пайдоиши маданият: маданият ва меҳнат
Тасвирҳои мухталифи соҳаи маданият имконпазир буда ҳар касс вобаста ба мақсадҳои мушаххаси тадқиқот ба тарзи худ ифода менамояд, вале таърифи томи моҳияти маданият, ки дар ҳама ҷо маъмул шуда бошад, вуҷуд надорад, гарчанде дар баробари ҳамин маънои ин мафҳум фаҳмо менамояд.Мафҳуми «маданият» аз худи аввал ба кори «хуб» — на…
Муфассалтар » -
Маданият ва вазифаҳои маданиятшиносӣ
Маданият ва вазифаҳои маданиятшиносӣ Фарҳангшиносй яке аз илмҳои ҷомеавӣ шинохта шуда, дорои хусусиятҳои хоси фалсафии худ мебошад. Илми фарҳангшиносӣ системаи донишҳо дар бораи қонунҳои табиат ва ҷамъият буда, ҳамчунин соҳаи ҷудогонаи донишҳо мебошад. Аз ин лиҳоз маданият (фарҳанг) соҳаи ҷудогонаи дониш мебошад. Аз ин ҷо бар меояд, ки маданият (фарҳанг)…
Муфассалтар » -
Фарҳанги урупо дар асри 19
Дар асри XIX ташаккулёбии ҷомеаи саноатӣ ба амал меояд. Дар асри мазкур фабрикаи хонаводагиро, ки аз оилаи мулкдор, хизматгор ва деҳқонони крепосной, ё ки оилаи ҳунарманди шаҳрӣ, коргарони кироя ва хизматгор иборат буд, саноати бузург бо садҳо ва ҳазорҳо коргар дар як корхона иваз менамояд. Соҳаҳои металлургия, энергетика, мошинсозӣ, саноати…
Муфассалтар » -
Фарҳанги давраи эҳё ва замони нав
Давраи нав дар инкишофи фарҳангии Урупои ғарбӣ ва марказӣ унвони Эҳёро гирифт. Ин давра давраи гузариш аз фарҳанги асрҳои миёна ба фарҳанги Замони нав мебошад. Дар Италия вай дар асрҳои XIV— XVI ва дар мамлакатҳои дигар дар охири асрҳои XV—XVI ба вуҷуд омада буд. Дар ибтидо падидаҳои нав дар ҳаёти…
Муфассалтар » -
Фарҳанги форсӣ-тоҷикӣ дар асрҳоимиёна
Ислом ҳамчун падидаи маънавӣ дар асри VII бавуҷуд омад. Анъанаҳои фарҳангии Шарқи исломии асрҳои миёна дар раванди таъсири мутақобилаи ислом ва фарҳанги кишварҳои аз тарафи мусулмонон фатҳгардида, азқабили: Шарқи наздик ва миёна, Африкаи шимолӣ ва Урупои ҷануби ғарбӣ бавуҷуд омад. Қисмати муҳими мероси фарҳангии форсҳо, суриёниҳо, мардуми осиёи миёна инчунин…
Муфассалтар » -
Фарҳанги асрҳои миёна
Одатан асрҳои миёнаро дар таърихи Урупо, ки аз аср V то асри XIV давом дошт, марҳилаи махсус меноманд. Ин марҳила аз замони империяи Рим соли 476 давом карда, бо оғози давраи Эҳё- охири асри XIV ба охир мерасад. Давраи асрҳои миёна дар навбати худ ба ду марҳила ҷудо мегардад: ибтидоӣ…
Муфассалтар » -
Фарҳанги олами атиқа
Мафҳуми «олами атиқа» аз тарафи гуманистони италиявӣ дар асри XV барои ифода намудани фарҳанги Юунон ва Рими қадим, ки кўшиши эҳё намудани онро мекарданд, ҷорӣ гардид. Фарҳанги атиқа асоси тамаддуни Урупо гардид. Худи фарҳанги атиқа бошад, дар навбати худ зери таъсири дастовардҳои фарҳангии тамаддунҳои нисбатан қадимтар ташаккул ёфта буд. Давраи…
Муфассалтар » -
Фарҳанги ибтидоӣ. Фарҳанги Мисри қадим ва Байнаннаҳрайн
Фарҳанги ҷомеаи ибтидоӣ аз нигоҳи замонӣ марҳилаи тўлониро фарогир мебошад ва шояд давраи аз ҳама камомўхтаи фарҳанги ҷаҳонӣ ба шумор равад. Фарҳанги ибтидоӣ ё архаистӣ зиёда аз 30 ҳазор сол умр дорад. Заминаи пайдоиш. Зери мафҳуми фарҳанги ибтидоӣ чун анъана фарҳанги архаистие фаҳмида мешавад, ки тавсифгари эътиқодот, анъана ва санъати мардуме,…
Муфассалтар » -
Проблемаи нигаҳдошти фарҳанги миллӣ
Гоҳе ба таври ошкор ва гоҳе пинҳонӣ ҳолатҳое ба амал меоянд, ки зери шиори демократикунонии фарҳанги ҷаҳонӣ, фарҳангҳои миллӣ аз анъана, аҳамият ва маънои худ, маҳрум мегарданд. Оё дар баробари фарҳангҳои пурқудрати Ғарб фарҳангҳои миллии мамлакатҳои Шарқ устуворӣ нишон дода метавонанд? Фарҳанг танҳо дар замоне устувор мемонад, ки соҳибони он…
Муфассалтар » -
Илм дар сохтори фарҳанг. Ҷаҳонишавӣ.ҷанбаҳои мусбӣ ва манфии масъала
Илм – ин падидаи бисёрҷабҳа ва мураккаби ҷамъиятӣ мебошад. Илм берун аз ҷамъият на пайдо мешавад ва на инкишоф меёбад. Ҳамчунин иҷтимоъ низ дар зинаи баланди инкишоф бе илм тасаввурнашаванда аст. Талаботи истеҳсолоти моддӣ ба инкишофи илм ва раванди тадқиқоти он таъсир мерасонанд. Дар навбати худ илм низ ба инкишофи…
Муфассалтар » -
Анъана ва навоварӣ. Дин дар сохтори фарҳанг
Ҳар як насл ба фарҳанг чизи наверо ворид месозад: ихтирооти илмию техникӣ, андешаҳои нави бадеӣ, урфу одат,расму русум, завқ, тарзи рафтор ва ғ. Пайдоиши чизи нав дар фарҳанг зарурӣ ва ногузир аст. Инкишофи фарҳанг дорои ду тамоюл мебошад- нигаҳдошти мероси гузашта ва сохтани чизи нав. Анъана- натиҷаи донишҳо, таҷрибаҳо, намуд…
Муфассалтар » -
Фарҳанг ва табиат. Фарҳанг ва этнос
Тафовут байни табиат ва фарҳанг-ин тафовут байни натиҷаи олами моддӣ ва ҳосили фаъолияти инсон мебошад. Қайди яктарафаи ин тафовут ба назарияи дуалистӣ оиди олам оварда мерасонад. Дар навбати худ ин ба тақсим намудани олам ба олами табиӣ ва ғайри табиӣ меанҷомад. Тафовут байни табиат ва фарҳанг дар натиҷаи инкишофи таърихӣ…
Муфассалтар » -
Фарҳанг. Мазмуни мафҳум.
Фарҳанг дар ҳаёти инсоният беш аз пеш мавқеи зиёдтареро ишғол менамояд. На танҳо фарҳанги дорои маънои васеъ — тамоми дастовардҳои башарият, балки он чизе, ки дар сатҳи шуури муқаррарӣ чун фарҳанг муаррифӣ гардидааст, монанди: маърифатнокӣ, маълумотнокӣ, покдилӣ, раҳмдилӣ ва ғ. Адами чунин сифатҳо, ё норасоии онҳо дар ҷомеа алакай эҳсос…
Муфассалтар »