Ҳолатҳое, ки ҷавобгариро истисно менамоянд

Оқибати ҳама гуна амали хилофи ҳуқуқ, чуноне зикр шуд, бо ҷазои ҳуқуқӣ анҷом меёбад. Аммо ин қоидаи умумӣ истисно низ дорад, ки ба хусусияти ҷиноятомези муносибатҳои ҷамъиятӣ алоқаманд буда, қонунҳо чунин вазъияту ҳолатҳоро алоҳида ва махсус шарҳу эзоҳ медиҳанд, ки дар сурати содир гардидани онҳо ба ҷавобгарӣ кашидан истисно мешавад. Тибқи қонунгузории ҷиноятии ҶТ ҳолатҳое, ки ҷавобгарии ҳуқуқиро истисно менамоянд, инҳо мебошанд: Номукалафи-ин холатест ки шахс касалии рухи дорад. Мудофиаи зарурӣ-ин мудофиаи конунии шахрвандон аз тачовузхои ба миён омадаистода, Зарурияти ниҳоӣ-ин хангоми тачовуз аз тарафи дигар шахс ба чамъият давлат ва дар вакти содир кардани он ва барои пеши рохи ин чиноятро гирифтан содир карда бошед. Ва дигараш кам ахамиятии хукуквайронкуни мебошад.